De grote verscheidenheid aan kleuren bij bloemen en vruchten is voor een groot deel te wijten aan kleurstofkorrels in de cellen. Deze kleurlichaampjes worden chromoplasten genoemd en ze behoren tot de groep celorganellen genaamd plastiden.

De binnenkant van de mondholte is bekleed met een laag plaveiselepitheelcellen. Het zijn vrij grote, platte cellen die voortdurend door het wangslijmvlies worden aangemaakt en afgestoten. Het is vrij gemakkelijk om deze cellen microscopisch te bekijken.

Het komt niet zo vaak voor dat ik bloed bekijk onder de microscoop. Het gebeurt meestal als ik me heb verwond en in de gelegenheid ben om een microscoop erbij te pakken. Na een ongelukkige scheerbeurt handel ik snel zodat ik een preparaat kan maken van een klein druppeltje bloed voordat het indroogt.

In de meeste planten komen kristallen voor die uit calciumoxalaat bestaan en ze worden door een proces genaamd  biomineralisatie gevormd. Er wordt gedacht dat deze kristallen als opslagreservoir voor calcium dienen en dat ze tevens zorgen voor de opslag van giftige afvalstoffen (detoxificatie). De kristallen komen in een verscheidenheid van vormen voor en sommige vormen zijn karakteristiek voor bepaalde plantengroepen.

Huidmondjes of Stomata bestaan uit gespecialiseerde cellen die voornamelijk aan de onderkant van bladeren voorkomen. Ze reguleren de gaswisseling tussen plant en omgeving, de plant "ademt" er als het ware door. Stomata zijn heel herkenbaar door de twee boonvormige sluitcellen die de grootte van de opening reguleren.